Fragilis et mollitiam

Click this text to edit. Choose a customer testimonial, review, or quote from the media that gives prospective buyers confidence in your brand, your products, or your customer service.

Ik heb vorig schooljaar 3 maanden doorgebracht op Mannaz. Annick leerde me tot rust komen waardoor ik me meer kon focussen op mezelf en mijn doelen. Dankzij Mannaz werd ik meer mature en dat gaf een rechtstreeks positief effect op mijn thuissituatie. Ik ben tot op de dag van vandaag nog veel bezig met de dingen die ik in Mannaz geleerd heb.

Mannaz Time Out was voor onze dochter de redding van het vorige schooljaar.

Helemaal uitgeblust en overprikkeld door het schoolse systeem waar ze niet in past.

Bij Annick vond ze begrip, rust en de juiste omgeving om op adem te kunnen komen.

Ook sociaal kon ze weer aan de slag.

Daar waar in een schools systeem de aansluiting moeilijk was, maakte Renée zonder veel problemen goeie vrienden.

Het was voor ons als ouder en als gezin ook ontzettend waardevol.

Een dochter die thuiskomt ‘in groen’. 

Dat was zo lang geleden.

Veel dank aan Annick voor dit mooie project!

Pia is van dag één, enthousiast thuisgekomen. Ze geniet van de rust, de stilte, de natuur en de mensen.  Ze heeft het gevoel zichzelf te kunnen zijn, wat ons veel deugd doet. 

Mannaz brengt terug rust bij onze dochter. Ze kan er zich volledig ontplooien, helemaal zichzelf zijn, groeien en bloeien. Dankzij de positieve sfeer en de constructieve ondersteuning/begeleiding van Annick, krijgt onze dochter haar zelfzekerheid en trots terug. Ook heeft ze steeds meer motivatie en zin om te leren, op haar tempo. Heel hartverwarmend!!

Mannaz doet waarin wij als ouder niet altijd in slagen: rust brengen in het overvolle hoofd van onze dochter.  Bij Mannaz kunnen kinderen de tijd nemen om aan zichzelf te werken, om te bekomen van de ratrace waarin ze niet passen.

Onze dochter heeft één Time-out gedaan bij Mannaz, maar het resultaat was thuis meteen voelbaar. 

Uit de gesprekken met onze dochter 's avonds konden we afleiden dat er veel begrip en voeling is met de probleemstelling en dat er op een constructieve en intelligente manier wordt gepraat en geholpen. 

Wij wonen niet dichtbij, dus ging er telkens een autorit van 40' mee gepaard.  Ook dit zagen wij als een moment van rust met onze dochter om te praten in de auto.

Voor onze zoon is school een opgave. Hij is kritisch ingesteld, hooggevoelig, en moeilijk 'in een systeem te duwen'. De Mannaz School hield ik al enkele jaren in mijn achterhoofd als noodoplossing, voor moest het niet meer gaan.
Vorig jaar liep het in het eerste middelbaar - in ondertussen zijn derde school - fout: hij begon vol goede moed maar zakte weg in een neerwaartse spiraal door slechte verstandhouding met de leerkrachten, teveel druk, onbegrip, enzovoort. We stelden een time-out in Mannaz voor. En ja, al op de eerste dag voelde hij zich super in die rustige omgeving, en op die manier vond hij school fantastisch. Hij kreeg stilaan zijn motivatie terug en ook op zijn school zagen ze het verschil. Die enkele dagen per week weg uit de drukke omgeving van school hielpen hem om zichzelf terug te vinden, en terug zin te krijgen in leren. Ook de school zag terug potentieel in hem. Hij slaagde erin zijn schooljaar af te maken.
Mannaz blijft voor hem een oplossing voor moeilijke periodes. Misschien komen die er nog aan, en dan weten we waar we heen moeten.
Een hele grote dank dan ook aan Annick voor dit mooi en waardevol project!!

Na vele jaren omzwervingen in verschillende zowel klassieke-als methodescholen was onze hoogsensitieve dochter helemaal schoolmoe, onzeker en depressief. Bij Mannaz is ze helemaal tot rust gekomen en terug opengebloeid. Ze heeft samen met Annick een fantastisch parcours afgelegd waardoor ze haar eigenwaarde en zelfzekerheid heeft teruggevonden. Wij zijn Annick en de Mannazschool heel dankbaar voor wat ze hebben gedaan voor onze dochter.

Thomas is een bijna 17-jarige jongen. De laatste jaren was hij erg ongelukkig...”School is saai... ik tel elke seconde van de schooldag af...ik leer niets op school....” De leergierige, enthousiaste Thomas van weleer was volledig verdwenen en een soort depressie-achtige apathie waren in de plaats gekomen. Het feit dat Thomas hoogbegaafd en hooggevoelig was, werd helemaal niet erkend door de verschillende scholen waar hij middelbare school volgde...Hij was dan ook reeds enkele jaren sterk aan het onderpresteren, waardoor er niet veel ‘hoogbegaafdheid’ te herkennen viel in zijn schoolse resultaten. “Thomas moest zich maar beter inzetten.”, was het advies dat ik meermaals moest aanhoren.

Na een lange zoektocht met veelvuldige therapeuten en kinderpsychiaters, kwam ik toevallig terecht bij de Mannaz school. Vanaf de eerste gesprekken met Annick Lentacker, de bezieler van dit project, was ik overtuigd dat de aanpak en filosofie van de school weleens exact zou kunnen zijn wat Thomas nodig had... ‘een knusse, relaxe omgeving, waar elk kind zichzelf kan zijn...zonder constante prestatiedruk, en vooral zonder algemene drukte van een gewone school’.

Dit wil niet zeggen dat er niet gewerkt moet worden op de Mannaz school. Kinderen krijgen echter de kans om er zelf te studeren op een manier die hen het beste past, en om zelf een planning op te maken... Iedereen werkt op zijn eigen tempo, maar er is wel begeleiding beschikbaar, indien nodig. Examens worden via de centrale examencommissie gedaan.

Vanaf dag één was Thomas enthousiast over de school.

We zijn nu een dikke drie maand verder, en de metamorfose is ongelooflijk. Thomas gaat nog altijd heel graag naar de Mannaz school. Sommige dagen is hij zo geconcentreerd bezig aan zijn projectwerk, dat hij alle besef van tijd verliest, en pas laat thuis komt. Belangrijker is echter dat hij terug zin heeft gekregen in het leven, en terug initiatief neemt om dingen aan te pakken. Uiteindelijk is het belangrijkste wat elke ouder wenst voor zijn kind... een gelukkig kind.

Dus dank u Lili en Annick, voor jullie respectvolle en liefdevolle aanpak, en jullie dag-dagelijkse inzet voor alle kinderen van de Mannaz school.

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat er nog vele hooggevoelige, hoogbegaafde of andere ‘speciale’ kinderen zijn, die zich momenteel heel ongelukkig voelen op school, en elke avond volledig uitgeput thuiskomen... Voor die kinderen kan de Mannaz school een oplossing bieden....Het is misschien een radicale keuze die moed vergt, maar als je kind “lijdt” dan is het zeker het overwegen waard.....

 

De eerste keer dat ik de Mannaz School binnen liep was tijdens een infoavond. We reden door de poort en ik zag het witte huis, en ik vond het onmiddelijk een betoverende omgeving. Toen ik binnen kwam werd het beter en beter. Ik praatte met Phiona, Jan en Annick en ze legden me de werking van de school uit. Ik heb onmiddelijk op de infoavond het besluit genomen dat ik hier naar school wil gaan, en tot nu toe heb ik er nog geen spijt van gehad.

 

Mijn 1ste schooldag was een speciale gelegenheid, want ik ging onmiddelijk mee op expeditie. Gaan schaatsen, naar het museum gaan, dat was mijn 1ste dag op de Mannaz school! De 1ste keer allemaal samen in 1 huis was echter even wennen: we moesten echt leren samen leven.

Nu heeft onze groep een zeer sterke band! Er ligt enorm veel capaciteit in elk van ons. We kunnen het allemaal goed met elkaar vinden en dat maakt het leuk om samen te zijn.

 

Doordat onze school zo op ‘de buiten’ ligt, is het mooi in het groen en hebben we niet veel last van auto’s of geluiden. We zitten heel rustig hier, en we hebben een prachtige tuin.

 

Mannaz heeft veel dingen verandert aan mij, en op numer 1 staat dat ze me geleerd hebben om te studeren. Mij nog “awesomer” laten worden eigenlijk * knipoog *. Ik heb ook veel minder ruzie met mijn moeder als voorheen. Dit is ook omdat ik meer thuis doe dan enkel achter de computer zitten.

 

Op nummer 1 op de school staan natuurlijk de trampoline en de ping-pong-tafel!! Wat ook altijd leuk is, is als we tijdens het middagmaal allemaal samen zitten aan de tafel en soms interessante discussies hebben, zoals bijvoorbeeld Phiona en ik met onze discussie over “Is paardrijden een sport of niet?” Een ander plus punt is als we in de zomer op de trampoline kunnen liggen zonnen * lacht * .

Ik ben Cindy Thielens, mama van Max en Anna. Twee prachtkinderen!

Zelf ben ik ook hooggevoelig.

Momenteel volg ik de Mannaz mentor opleiding.

Ik heb het cadeau gekregen een hooggevoelig zoontje te hebben dat ik elke dag naar school moest sleuren. Hij weende, had agressieve buien en wou thuisblijven. Als hij thuis was vond hij altijd wel iets dat zijn interesse wekte en waar hij dan zelf info over zocht. Hij is heel leergierig, maar niet op de manier die het huidige schoolsysteem aanbiedt, dan klapt hij toe...

Hij heeft me op weg gezet mij te informeren over andere mogelijkheden in het onderwijs. Ik ben tot de conclusie gekomen dat er niet veel alternatieven zijn in ons land. Tot ik op de Mannaz school stuitte.

Momenteel gaat mijn zoon naar de Mannaz school. Vanaf deze moment hebben we hem nog geen enkele keer horen zeggen dat hij niet wil. Integendeel, hij vraagt zelfs om in het weekend te gaan! Hij is opengebloeid, voelt zich gehoord en kan/mag zichzelf zijn. Hij doet nu zelfs buitenschoolse activiteiten! Iets dat de voorbije jaren onmogelijk leek.

Het is voor mij dan ook vanzelfsprekend dat ik mee wil werken aan verandering van het huidige schoolsysteem.

Moeten wij wachten tot het kalf verdronken is?

Moeten wij wachten tot ons kind zo zwaar depressief is dat het medicijnen moet slikken?

Moeten wij wachten tot haar positief zelfbeeld en vertrouwen weggeteerd is?

Moeten wij wachten tot de pijn van het niet 'inpassen' zich uit in zelfpijniging?

Moeten wij wachten tot haar rechtsvaardigheidsgevoel haar verstikt omdat ze de dagelijkse indoctrinatie doorheeft? ...

Neen...

Maar je moet je wel verantwoorden en voldoen aan de 'algemeen vooropgestelde eisen', volgens de regels van ....

Dus inderdaad wij kozen 3 jaar terug voor thuisonderwijs.

Waarom : heel veel redenen ... Maar vooral omdat wij weten dat het in het geval van onze dochter de JUISTE beslissing is. Twee jaar duurde het voor ze terug in haar eigen balans/energie zat.  Twee jaar van zeer intensieve persoonlijke ontwikkeling en zelfinzicht.

Toen we vorig jaar Annick van de Mannaz school ontmoetten zagen we haar oplichten... Ze voelde terug 'echte goesting'... Ze werd enthousiast... Heel veel aspecten spraken haar aan... Wat ons weerhield was het inschrijfgeld, een bedrag dat op dat moment niet haalbaar was voor ons.

Een jaar later hebben we het met de nodige sponsering en het systeem van meter/peterschap voor elkaar!!!

Een paar dagen per week gaat onze dochter naar de Mannaz.... Zo noemen wij het.... Het woord school benoemen we op haar vraag nog steeds niet... Maar het gaat niet over de verpakking, maar de inhoud... Net zoals bij onze kinderen... Het gaat om wie ze van binnenuit zijn en dat heeft men begrepen bij Mannaz. Onlangs zag ik een post verschijnen van haar op Facebook....

"Even lekker leren op de Mannaz" de beste post die ik las, sinds lange tijd.

Na een goed jaar thuisonderwijs voor Silke (15) waren hobby's en af en toe afspreken met vriendinnen van vroeger niet meer genoeg en gingen we op zoek naar een plek waar zij weer het gevoel zou hebben om er weer echt bij te horen, om niet meer elke dag thuis te zitten en alleen te studeren, om langer en en wat georganiseerder deel uit te maken van een groep met fijne andere jongeren en dito begeleiding. 

Terug elke dag naar school gaan was geen optie voor Silke. Eerst dacht ik dat we iets zochten dat wel niet zou bestaan, tot we Mannaz vonden.

Al meteen bij het eerste contact voelde Silke zich welkom en de rust, de ruimte, en de hartelijke ontvangst stelden ons meteen op ons gemak. Voor Silke is het 'Academy'-concept ideaal. Ze heeft haar vaste groep en activiteiten op dinsdag en donderdag bij Mannaz, waar zij wel een eindje voor moet reizen met de trein. Maar op maandag, woensdag en vrijdag kan ze dan uitrusten thuis, wat extra studeren voor haar examens en haar hobby's doen.

De dagstructuur bij Mannaz is ook heel goed gekozen: in de voormiddag rustig studeren, eventueel in stilte boven in een van de 'studeerkamers', dan een klus in het huishouden waardoor het huis ook echt hun plek wordt en ze zich nuttig maken voor de groep (vooral het zelf bereiden van een warm middagmaal voor iedereen is verbindend en voor sommigen een kleine uitdaging), na de lunch een rustpauze en daarna op dinsdag een schoolraad en donderdags iets creatiefs. En ook al hebben ze momenteel nog maar een klein groepje, voor Silke is Mannaz al onmisbaar geworden. Eindelijk een "school" waar jongeren zich rustig kunnen ontplooien in een positieve sfeer en zichzelf kunnen zijn zonder teveel drukte en stress, maar wel met veel respect en een heel mooie begeleiding.

Toevallig ging ik samen met een kindercoach vorige week kijken bij een school voor thuisonderwijs voor het voortgezet onderwijs die plaatst biedt aan 10 jongeren. Twee mensen hebben hier het lef gehad het onderwijssysteem volledig los te laten en zijn vorig jaar (2010) een nieuw concept gestart. Zij geven op een boerderij les in huiselijke omgeving. De jongeren leren er terug bij zichzelf te komen, zichzelf doelen te stellen, plannen, budgetteren, tuinieren en met elkaar omgaan. Ze volgen de leervakken via internet en waar nodig met behulp van een leraar. Wij troffen erg blije jongeren aan op deze school. Ze zeggen zelf tot rust te komen, hier beter te kunnen werken en weer plezier in school te hebben gekregen.

Pauline - Bezoek aan Mannaz - 2011

Momenteel gaat mijn zoon 3 dagen per week naar de Mannaz-school waar hij volledig terug is opengebloeid. Sinds nieuwjaar is hij ook weer echt beginnen studeren. Intussen legde hij al examen Engels 2e graad af bij de examencommissie en binnenkort gaat hij ook zijn wiskunde 2e graad doen. Op di en vr ben ik thuis en geef ik hem 2u les. De andere dagen studeert hij vrij weinig (max 1u/ dag) maar is hij bezig met allerlei 'eigen projecten' zowel technisch, hardware, software ... Hij is weer heel actief en vrolijk, spreekt af en toe met vrienden af, enz.

De Mannaz school is voor mijn zoon de ideale oplossing. We hebben hem heel lang in het gewone systeem proberen pushen en hebben daar meer kwaad dan goed mee gedaan. Wij kwamen eerder per toeval bij Mannaz terecht, maar kunnen ons nu niet meer voorstellen wat we anders hadden gedaan.

De Mannaz school helpt jongeren op een 'andere' manier. Het is een heel leuk initiatief dat heel duidelijke resultaten behaalt bij de jongeren.

Chapeau voor wat je allemaal doet!  Zeker voor kinderen. Ik heb er zelf drie, met heel verschillende karaktertjes en dus verschillende zorgen voor mama en papa, maar in elk geval een welgemeende proficiat.

Hey Annick. Ik heb mijn diploma middelbaar behaald. Ik wou je bedanken voor de rust die ik op de school heb gevonden en om te zien dat ik niet de enige was die in die situatie was.

Over mijn zoon zei ze het volgende : it feels like he has been "reset". Ik vind dat prachtig gezegd. Mijn man en ik voelen dat ook elke dag zo aan. Ik wou je hiervoor bedanken. We beseffen dat het zo vlug is kunnen keren omdat hij naar de school kon komen en omdat jij daar was!

Keep up the good work Annick !!!! :-)

De 1ste keer dat ik de school binnen liep, kreeg ik onmiddelijk al een positief gevoel. Het is zo anders dan gewone scholen. Er werd geen druk op mij gelegd. Als ik later kinderen zou hebben, zou ik ze zeker naar hier sturen. Mijn 1ste schooldag was goed maar ik was zeer verlegen, omdat ik nog niemand kende en nog niet bekend was met de gang van zaken. Toch werd ik zeer goed opgevangen door de groep en werd ik snel op mijn gemak gesteld. Onze groep is een toffe en gestoorde bende, maar er is zeker een sterk groepsgevoel. Aan uitsluiten word niet gedaan, en je kunt echt jezelf zijn. Het zijn stuk voor stuk heel leuke mensen. Mijn zelfbeeld is veel verbeterd sins ik hier op school zit! Er zijn zoveel leuke dingen aan de Mannaz School! Teveel om op te noemen eigenlijk.

Ik ben heel tevreden over de werking met en hulp/begeleiding van mijn dochter op de Mannaz School. Nu nog hopen dat vele ouders het nut van zo'n omgeving voor hun kind inzien ! Ik kan jullie nu al, na 2 maanden begeleiding, verzekeren van een positieve verandering van mijn kind. Heb werkelijk overal hulp gezocht en pas gevonden in Mannaz School. PROFICIAT met jullie aanpak !

This week I am mentoring at a School for hyper-sensitive children, all of whom have been rejected by traditional schools for various reasons. The school has been set up as a charity, and they are totally fulfilling my expectations, that they are indeed super-creative, and enthusiastically eager to learn from someone who can communicate effectively without lecturing. I just reminded myself of the (alleged) Winston Churchill quote; "I've always found, give a person a characteristic, and they'll live up to it" (and that can work equally well for the positive or negative results! so being aware of the results i want, and then pre-expecting them to step up to my expectations is a deliberately concious decision & so easy to do when you're in the zone) And i have found a huge fan in the only regular male pupil here (there's another but he lives 2hrs drive away, so only comes in for two days of the week)... Keanu did homework for me last night & arrived bright & early yesterday & today.

Vorig jaar een bezoek gebracht aan de Mannaz school. Een initiatief dat ik alleen maar kan toejuichen. Er is een steeds groter wordende groep jongeren die vastlopen in het reguliere onderwijs. Op eigen tempo, ruimte krijgen en aandacht voor hooggevoeligheid maken dat deze school het bezoeken waard is voor ouders van jongeren die een plek zoeken waarin ze in alle rust zichzelf kunnen ontwikkelen.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe hard een plaats als de Mannaz school nodig is. Als iemand die zelf genoeg merkt dat ze hooggevoelig is had ik, mijn tijd, veel nut kunnen hebben bij een tijd les te volgen in deze school. Het klassieke onderwijs heeft geen tijd, geld en mensen om zich intensief met hooggevoelige jongeren bezig te houden. Alles en iedereen moet daar zijn best doen om in een bepaald stramien te passen en dat lukt niet voor deze jongeren. Zij moeten hun vrijheid kunnen beleven. Hun creativiteit is niet aan banden te leggen en dikwijls maken ze rare evolutiesprongen die een trage lange aanloop hebben waardoor ze amper vooruit lijken te komen om dan ineens mijlen ver voor te staan. De Mannaz school geeft hen die ruimte en die kans om die aanloop te nemen, om hun ongebreidelde creativiteit bot te vieren en om een innerlijke rust terug te vinden.

De Mannaz School is een super initiatief! Met een inspirerende directrice! Vorig jaar heb ik de school bezocht en het is een zalige plaats, waar HSP'ers goed kunnen aarden, natuur, stilte, dieren... De school heeft heel veel steun nodig zodat ze kan groeien en steeds meer jongeren de kans kan geven om mooie en krachtige volwassenen te worden. De maatschappij heeft deze mensen nodig, ze zijn een geschenk! Jammer dat ikzelf nooit de kans heb gekregen om naar zo een school te gaan, mijn leven had er zeker en vast anders uit gezien. Ik had veel sneller mijn hooggevoeligheid als kracht kunnen gebruiken

Er is een maatschappelijke behoefte voor dit soort scholen, waar kinderen terecht kunnen die zich gewoonweg niet in het reguliere schoolsysteem kunnen vinden. Ik vind dat ieder kind de kans moet krijgen om zich ten volle te ontwikkelen in zijn of haar mogelijkheden. Natuurlijk is er nog de mogelijkheid tot thuis scholen, maar tegenwoordig kan of wil niet elke ouder dit op zich nemen in deze tegenwoordige maatschappij. Ik vind het belangrijk omdat kinderen onze toekomst zijn, en deze generatie gaat een wereld creeren, waarin wij oud zullen worden.

Hierbij geef ik graag mijn visie over hoe belangrijk het is dat een school zoals de Mannaz school in het leven is geroepen. De medische wereld heeft het tegenwoordig druk met het 'uitdokteren' van nieuwe 'gedragsstoornissen' zoals ADHD en andere bij kinderen en jongvolwassenen. Een gevolg ook van de huidige wereld die steeds maar sneller door en/of doldraait... Dat eist bij iedereen (ook volwassenen) zijn tol. Maar blijkbaar heeft de hele medische wereld (inclusief de psychische/psychologische) nog nooit stilgestaan bij het feit dat er ook zoiets bestaat als 'hooggevoeligheid'. Ik ben ervan overtuigd dat een heleboel van die labels die men heeft geplakt op 'nieuwe' gedragsstoornissen kunnen geschrapt worden indien men daar eens wat dieper op zou ingaan. Zelf een high-sensitive persoon zijnde, weet ik hoe stresserend en vermoeiend het kan zijn om de overvloed aan impulsen die we per dag te verwerken krijgen, om die allemaal (zonder problemen) te kanaliseren.

Met deze getuigenis bevestig ik met name Cremmerye Manuella met 100% dat de Mannazschool voor velen studenten en ouders een meerwaarde kan betekenen. En reeds betekent! De manier van aanpak is uniek voor een zeer mooie doelgroep kinderen. Naast het aanleren van hun eigen verantwoordelijkheid en motivatie, wordt ook vrijheid op schools, werelds en persoonlijk vlak ontwikkeld en ondersteund. Les volgen aan de mannazschool is, voor jongvolwassenen, een schitterende manier om hun eigenwaarde te ontwikkelen.

Eind 2013 kwam ik in contact met de Mannaz school via haar directie. Onmiddellijk intrigeerde me de specifieke en unieke aanpak van de leerlingen. Dit is een initiatief dat toelaat om HSP-kinderen die in het reguliere schoolcircuit problemen ondervinden en als gevolg dreigen uit de boot te vallen, een opleiding te geven in het secundair onderwijs en bij deze dan ook de kans geven tot verdere integratie in de reguliere maatschappelijke omgeving. Het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal om dergelijke initiatieven niet allen toe te juichen maar ook te ondersteunen? want elke jonge persoon die kan geholpen worden en waarvoor kansen kunnen gecreëerd worden bevestigen de maatschappelijke toegevoegde waarde van het initiatief dat aan de basis gelegen heeft. Vandaar het belang van het behoud en ondersteuning van de Mannaz school.

Toen ik via Annick - kennis nam van de missie en de visie van de Mannaz school, was ik meteen enthousiast. In mijn coaching van zowel particulieren als professionals kwam vaak de gezinssituatie ter sprake, hoe het woog op ouders om niet het geschikte onderwijs voor hun hooggevoelige kinderen en jongeren te vinden. Ook niet in de Steinerscholen of andere alternatieve vormen van onderwijs.

De combi van collectief thuisonderwijs op een uitnodigende plek in de natuur, onder begeleiding van mensen met een coachende attitude (om zonder kleerscheuren de examens voor de middenjury aan te kunnen), ja daar was/is nood aan. De gedrevenheid en bezieling, waarmee Annick, ook nog eens ervaringsdeskundige, besloot het heft in eigen handen te nemen, dwingt bewondering af.

Dag, ik ben al wat ouder en hooggevoelige schooljaren zijn geweest. Ik vind dit een geweldig initiatief. Jammer dat jullie er in mijn tijd nog niet waren... Ik ben door diverse docenten op een voetstuk gezet maar heb mij altijd alleen gevoeld. Bedankt, vriendelijke groet! Marloes

De Mannaz school is maatschappelijk relevant en noodzakelijk voor de groeiende groep 'sensitieve' kinderen die buiten het systeem vallen en dreigen te verzanden in opvangcentra, instellingen en psychiatrie. De mogelijkheid bestaat om dit uit te bouwen tot een levende school waar al de ideeën over 'hoe een school zou moeten zijn' werkelijkheid worden... Het enige wat in de weg staat is financiën... Veel van de ouders met dit soort 'speciale' kinderen is niet in staat om privé onderwijs te betalen..;en gezien overheidssteun of subsidie voor de school onbestaand is, moet er gekeken worden naar de financiële solventie van de ouders die hun kind hier willen inschrijven...en komt eigenlijk de missie van de school onder vuur liggen, want uiteindelijk zou aangepast onderwijs/huisonderwijs een 'recht' moeten zijn van alle kinderen. Met meer middelen kunnen er zaken gerealiseerd worden die reeds lang in de 'ijskast' liggen...meer projecten ook in het buitenland, een 'artclass', betere computer